Bitwa, która rozegrała się 9 kwietnia 1241 r., należała do najważniejszych batalii średniowiecznej Europy. Mongołowie, którzy podbili już większość Azji i Ruś Kijowską, i parli dalej na zachód przez Europę Środkową, na Legnickich Polach starli się z międzynarodową armią. Na drodze ośmiu tysięcy mongolskich wojowników stanęło sześć tysięcy rycerzy polskich (śląskich, wielkopolskich i małopolskich) i dwa tysiące z Moraw i krajów niemieckich, w tym templariusze oraz krzyżacy.
Koalicja taka zrodziła się z potrzeby chwili: najazd mongolski, nazwany potem pierwszym (po nim przyszły kolejne), zaczął się już w styczniu 1241 r. Zanim dotarli pod Legnicę, Mongołowie spustoszyli ziemię krakowską i sandomierską, obecne Świętokrzyskie, Lubelskie i część Śląska – paląc i mordując. Kilka prób zatrzymania najazdu, podejmowanych przez wojska krakowskie i sandomierskie, skończyły się ich...