Pogoda odstraszyła wielu krakowian i w tłumie dominowali ci, których podróż do Łagiewnik rozpoczęła się nawet kilkadziesiąt godzin wcześniej. Brodaty, 40-letni Rajko przyjeżdża tu z Chorwacji co roku. Tym razem wynajął autokar i stanął na czele delegacji kilku parafii z Zagrzebia i Zadaru. Ich adriatyckie ortaliony, za lekkie na taki deszcz, wyróżniały pięćdziesięcioosobową grupę pielgrzymów.

- Nawet nie było o tym mowy - mówi zapytany, dlaczego nie wybrali centralnych uroczystości beatyfikacyjnych w ciepłym Watykanie. - Dla większości z nas Kraków był wyborem oczywistym. To jego miasto, jego ziemia. To miejsce stało się dla nas ważniejsze od Rzymu.

Na hałdy Solvayu, z których najlepiej było widać skalę uroczystości, po stromych drewnianych schodach wspina się pod papieski krzyż starszy pan. Na szyi zawiesił trzy kartonowe plansze: z okładkami...