Jakiś czas przed nominacją nowego dyrektora Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego (Specola Vaticana) członkiem tej instytucji został mój przyjaciel, Bill Stoeger. Zaprosił mnie do wspólnego spędzenia kilku tygodni wakacyjnych w Castel Gandolfo (gdzie mieściło się Obserwatorium). Był rok 1978. Rzeczywiście wakacyjne warunki: papieski pałac, niesamowity widok na jezioro Albano, włoska rozleniwiająca pogoda, ale z pokusą bogatej biblioteki i naukowego zaplecza. W Specoli panowało dosyć sympatyczne – przynajmniej dla mnie – bezkrólewie: poprzedni dyrektor umarł jakiś czas temu, nowy był już zamianowany, ale jeszcze się nie pojawił. Kilku starszych pracowników odnosiło się do mnie przyjaźnie, ale byli zajęci własnymi sprawami. Czułem, że nikomu nie przeszkadzam.

Któregoś dnia Bill oświadczył mi, że za dwa dni przyjeżdża nowy dyrektor. Poczułem coś w rodzaju tremy – dyrektorzy...