Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Na czym opieram nadzieję? 1. Na skłonności do samodestrukcji różnych rodzimych struktur. 2. Na coraz szerszym, nieuniknionym otwieraniu się na Europę i świat. 3. Na tym, co było już widać w czasie wyborów - na wzbierającej fali młodych ludzi, którzy są zawsze wychyleni do przodu i nie błąkają się w mrocznych zaułkach przeszłości.
A co będzie, jeżeli płyn tak nadżarł w paru miejscach szkło, że nie będzie ono już nigdy przezroczyste? Cóż, trzeba będzie sobie wmówić, że szkło matowe ma swoistą oryginalność i udaje deseń.
Co mieć trzeba
W jednym z doniesień prasowych o tragedii w Afganistanie użyto sformułowania, że polska armia straciła niewinność. Myślę, że niewinność traci się w jakiejś mierze w każdej wojnie, ponieważ podstawową działalnością w każdej wojnie - czy to zaczepnej, czy obronnej lub prewencyjnej - jest niszczenie i zabijanie. Jeżeli zmieści się ono w przepisach aktualnego prawa międzynarodowego, można mówić o szczęściu. Jeżeli się nie zmieści - na skutek złej woli, lekkomyślności, a najczęściej zbiegu okoliczności - wtedy wydarza się nieszczęście.
Trzeba mieć dużo odpowiedzialności, wiedzy, delikatności uczuć i zwykłej, ludzkiej uczciwości, by pisać o nieszczęściu.
Antidotum
Często ma się w pamięci ulubione wspomnienie, obraz, do którego się wraca, kiedy człowiek jest przygnębiony i w bardzo złym nastroju. Mogę państwu powiedzieć, jakie jest moje antidotum na taki stan. To czas spędzany samotnie na dziobie statku podczas moich rejsów dalekomorskich. Ukośna fala, pusty horyzont, jakieś rytmiczne skrzypienia i postękiwania kadłuba, parę metrów przed dziobem jedna lub dwie pary delfinów, które ścigały się ze statkiem, a teraz wyprzedziły go i wykonują serię szalonych skoków i pląsów, wiatr, bryzgi wody na twarzy, słony smak na ustach, uczucie wielkiego, dojmującego szczęścia...
"To głupie" - skwitował znajomy, któremu to raz opowiedziałam. "Wspomnienie--antidotum musi mieć w sobie coś z triumfu. Jakieś wręczenie nagrody, owacyjnie przyjęte wystąpienie, odznaczenie, zwyciężenie rywala, utrącenie konkurenta, pognębienie przeciwnika. Możesz mi wierzyć".
Roześmiałam się. Już wolę swoje delfiny.
