Już wtedy, w pięćdziesiątym trzecim, kiedy siedząc przy małym odbiorniku radiowym marki Tesla ze zgrozą słuchaliśmy relacji z procesu krakowskiej Kurii, wiedzieliśmy, że to część większej całości, czubek lodowej góry. Ofensywa antykościelna narastała od drugiej połowy 1947 r. Jeszcze wiosną 1945 r. do instancji PPR na terenach wyzwalanych skierowano okólnik polecający: „Religii nie zaczepiać. Współpracować z księdzem, o ile to możliwe”. Po styczniowych (sfałszowanych) wyborach 1947 r. władza poczuła się pewniej i zaczęła nadawać rozmachu działaniom, które prowadziły do likwidacji Kościoła, a może do przekształcenia go w całkowicie uległy aparat propagandy. Krakowski proces odbywał się w styczniu 1953 r., wkrótce miał się zacząć, też pokazowy i nie mniej przerażający, proces biskupa Czesława Kaczmarka, którego - a było to powszechnie wiadome -„preparowano” w więzieniu już od ponad...