Z całego tekstu wynika, że „Dziennik Polski” stosuje metody donosu i stoi na czele jakiejś ultrakatolickiej czarnej sotni kołtunów. Pomijam fakt, że oskarżanie akurat mnie o radykalne prawicowe poglądy jest śmieszne, zwłaszcza w kontekście tego, że po objęciu funkcji naczelnego usunąłem z łamów „Dziennika” felietony Stanisława Michalkiewicza, Janusza Korwina-Mikkego oraz Jana Pietrzaka. Ważne jest coś innego. Poetyka zniekształcenia, stosowana przez Marcina Kościelniaka. Czytamy w jego tekście, że „Dziennik” oburzyło zainteresowanie chorwackiego reżysera tematem polskiego antysemityzmu, który według nas „nie ma nic wspólnego z tekstem wieszcza”. A przecież, jak notuje Kościelniak, o antysemityzmie Krasińskiego pisała prof. Maria Janion.
Czy autor w ogóle czytał publikacje „Dziennika”? Śmiem wątpić. Już w pierwszym artykule (22 listopada) o próbach do „Nie-Boskiej komedii” red....