82-letni Jan z Filipowic chyba sam w to wtedy wierzy, bo na jego twarzy – jak mówi syn – nie widać cienia łgarstwa czy, nie daj Boże, żalu nad samym sobą. Jest zima, a w zimie – wiadomo – dusza się wycofuje. Po niej na szczęście przychodzi wiosna. – Kiedy zima jest szara, wiosna nie bucha – mówi Jan z Filipowic. Wybuch jest tylko wtedy, gdy topnieją śniegi. Podszycie buczyny tryska zielenią w zasadzie dopiero latem, bo pozbawiona siły źródłowej eksplozji wiosna nie może długo zarazić życiem samych wielkich koron, które zakwitają najpierw. Szybciej wschodzą trawy na otwartych łąkach i trudno odeprzeć pokusę, by nie zasiać lucerny. Na paszę rzecz jasna. A przecież miała być w ubiegłym roku ostatni raz. Bo nie za bardzo kto prócz niego chce przy tym robić. To nie jest lekka praca – Jan to wie. Najpierw trzeba zsiec, potem rozrzucić i podsuszyć, zebrać w kopki, a potem widłami wrzucić na...