Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Na stronie www.gajdy.pl przeczytałem: „Nazywamy się Monika i Marcin Gajdowie. Jesteśmy małżeństwem od 1991 r. i mamy czworo dzieci. Mieszkamy w Bolechowie – małej wsi pod Goleniowem koło Szczecina. Od wielu lat pracujemy z człowiekiem i dla człowieka (pro homine), prowadząc działalność terapeutyczną, konferencyjną i rekolekcyjną. Szeroko pojmowana służba ludziom na styku psychologii i duchowości to nasza pasja, powołanie zawodowe i wielka przygoda życiowa”. I dalej. „Monika – pedagog ogólny i specjalny, choreoterapeutka i psychoterapeuta. Marcin – lekarz, magister nauk o rodzinie (wydział teologiczny), psychoterapeuta, autor pieśni religijnych (...) Aktualnie w trakcie formacji do święceń diakonatu w Kościele Katolickim. Małżonkowie są autorami książek: »Rodzice w akcji« oraz »Rozwój. Jak współpracować z łaską?«. Opracowali własne podejście terapeutyczne – Chrześcijańską Terapię Integralną (ChTI). Są inicjatorami powstania Przyjaciół Miłości Miłosiernej. Prowadzą autorskie warsztaty w obszarach umiejętności rodzicielskich, relacji małżeńskich, rozwoju osobistego oraz terapii. Za wiedzą i zgodą władz kościelnych prowadzą rekolekcje i konferencje (także on-line). Szczególnie interesuje ich obszar duchowości związany z kontemplacją i życiem wewnętrznym”. W księgarni się dowiedziałem, że książka „Rodzice w akcji” szła jak woda. Wyczerpana. Przed sobą mam najnowszą książkę Gajdów: „Rozwój. Jak współpracować z łaską?”.
Książka ta jest ciekawą symbiozą duchowości i psychologii. Autorzy często (ale bez przesady i pobożnej egzaltacji) odwołują się do Jezusa. Ich profesjonalny dyskurs psychoterapeutyczny podany w świetle Ewangelii zyskuje głębszy wymiar. Piszą: „Nie można pomylić porządków: co duchowe, to duchowe, co fizyczne, to fizyczne, co emocjonalne, to emocjonalne. Jednak duchowe wyraża się w emocjonalności i w ciele. Cielesność ma wpływ na emocjonalność i duchowość. Osobowość ma wpływ na to, jak funkcjonujemy w świecie materialnym i jaką drogę rozwoju wewnętrznego podejmujemy. Duch, psychika i ciało nie są jednak równorzędne. Uznajemy prymat ducha, ponieważ to on czyni nas kimś wyjątkowym w świecie”.
Jestem ciekaw, jak na ten system reagują niewierzący koledzy autorów. Myślę, że i dla nich takie podejście do rozwoju człowieka – bo o tym jest ta książka – może być intrygujące. Cóż, „człowiek jest istotą religijną z natury (...), żeby zostać ateistą, trzeba odrzucić coś, co ma się niejako we krwi”. W rozdziale „Ból neurotyczny a ból rozwojowy” autorzy mówią wprost: „Zgodność między duchowością a psychologią jest zachwycająca”. Ten zachwyt odczułem jako czytelnik. Ale uwaga – ostrzegają Gajdowie – „religijność może prowadzi człowieka do miłości, ale może także stać się przeszkodą dla rozwoju, gdy stanie się jedynie zabobonnym rytuałem lub będzie wykorzystywana do celów innych niż duchowe, np. politycznych”.
Dla niejednego z nas lektura tej książki może być jak pierwsze w życiu przejrzenie się w lustrze. Każdy odnajdzie na tych stronicach siebie, co nie zawsze będzie przyjemne, ale z pewnością wyjdzie mu na zdrowie. Odnajdziemy też naszych bliźnich. Zaczniemy uważniej na nich (i na siebie) patrzeć, lepiej ich rozumieć i mądrzej traktować. To jest lektura dla rodziców i dzieci, dla uczniów i nauczycieli, dla grzeszników i dla spowiedników. „Trzeba poznać siebie, wydobywać wszystko z podświadomości, żeby wszystko było proste i jasne” (Karol Wojtyła).
Marcin i Monika Gajdowie, Rozwój. Jak współpracować z łaską?, Wydawnictwo Pro Homine, 2013
