Dzień dobry, mam na imię Jerzy i jestem osobą uzależnioną od zakupów. Zakupoholika darujmy sobie od razu. To słowo sugeruje, że lubię kupować, tak jak „urlopoholik” nie może się doczekać wakacji. Mój stosunek do zakupów to raczej mieszanka strachu i ekscytacji, wstrętu i pożądania. Im dłużej pracuję z terapeutą, tym łatwiej oddzielić mi tę chorobę od siebie, co oczywiście nie znaczy, że przychodzi mi to już z łatwością. W każdym razie nauczyłem się tolerować siebie z nałogiem, a to naprawdę dużo, biorąc pod uwagę punkt wyjścia. Był czas, gdy czułem do siebie tylko wstręt. Co gorsza, nienawidziła mnie także Marzenka.

Do końca życia zapamiętam piątkowy wieczór, kiedy żona zorientowała się, że wbrew danej jej obietnicy, zrobiłem to po raz kolejny. Wyszła z pokoju i w milczeniu zaczęła pakować rzeczy. Próbowałem bagatelizować sprawę, przekonywałem, że przesadza, że to tylko...