To mogłaby być dobra wiadomość na czas globalnego kryzysu: w świecie niedalekiej przyszłości będziemy jeść plastik. Rozwiążemy w ten sposób problemy związane z wyżywieniem ludzkości i z zanieczyszczeniem planety. Nasz układ trawienny ulegnie stosownej modyfikacji genetycznej, ale zanim to nastąpi, trochę jej w tym pomożemy. Wszak biotechnologia, implantologia czy chirurgia plastyczna zdążyły już przetrzeć szlaki.

We wspaniale epigońskim filmie Davida Cronenberga czeka nas recykling w wielu znaczeniach tego słowa. Nie jest to bowiem pierwszy raz, kiedy reżyser zagląda do wnętrza homo sapiens w imię turpistycznych fantazji i transhumanistycznych dylematów. Twórca „Muchy” i „Nagiego lunchu” znów straszy i zarazem bawi się wizją, która w poszukiwaniu nowego człowieka przekracza kolejne tabu – na gruncie medycyny, estetyki, erotyki, etyki. Oraz sztuki współczesnej,...