Kiedy patrzy w rozgwieżdżone ­niebo, myśli o obietnicy, którą Najwyższy złożył praojcu Abrahamowi: „Będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie” (Rdz 22, 17). I o tym, że gdyby Abraham żył w dzisiejszym Nowym Jorku lub Jerozolimie, miastach, które nie zasypiają, rozświetlonych milionem lamp i neonów, obietnica Boża zabrzmiałaby dość żałośnie.

Widok kwitnących sadów sprawia, że w głowie pobrzmiewają mu słowa z Księgi Powtórzonego Prawa: „Jeśli przez wiele dni będziesz oblegał miasto i walczył z nim, nie zetniesz jego drzew podkładając siekierę, bo będziesz spożywał z nich owoce. Dlatego ich nie zniszczysz. Czy drzewo to człowiek, byś je oblegał?” (Pwt 20, 19-20). Wspomina też swoją wizytę na Zachodnim Brzegu i widok płonących palestyńskich gajów oliwnych. Ogień podłożyli izraelscy osadnicy. „Tora naucza nas, że życie na ziemi świętej to przywilej, a...