KRZYSZTOF MILLER: Bardzo męczyłem się z tą książką. Zacząłem ją pisać w styczniu 2012 r. i miałem oddać do 30 czerwca. Skończyłem w listopadzie. Rok poświęciłem, olane studia, porzucona magisterka...

ŁUKASZ SATURCZAK: Odniosłem wrażenie, że jest napisana jednym ciągiem, w bardzo krótkim czasie.

Potrafiłem napisać pięć stron dziennie, a później, przez tydzień, miałem doła i nie mogłem się zebrać w sobie, wskoczyć w ten rytm. Pisanie jednym stylem sprawiało mi ogromną mękę, tak samo jak pisanie dwoma palcami na klawiaturze, nie – dziesięcioma. Nienawidzę pisać na komputerze. Kompletnie nie miałem rozeznania, gdzie jestem. Kolejne rozdziały kończyłem i wysyłałem do redaktora, który na początku próbował popędzać mnie kijkiem, ale później zrozumiał, że lepsza będzie marchewka.

Irytuje mnie ten kontrast. Na okładce czytam, że „...