ŁUKASZ SATURCZAK: Czemu akurat w tym momencie?
EUSTACHY RYLSKI: Bo się zestarzałem. Nosiłem się z pomysłem tej książki od dwóch dekad co najmniej, ale przekonanie, że to być może powinna być moja ostatnia rzecz, powstrzymywało mnie, jak pan rozumie, przed jej rozpoczęciem.
Ale los mnie wykiwał, bo po kilkudziesięciu stronach zauważyłem, że bohater, który w zamierzeniu miał być moim alter ego, wymknął się, zautonomizował i rozpoczął niezależne od moich zamiarów powieściowe życie. Nie nadaję się na bohatera swoich książek i zasada, że każdy pisarz powinien mieć w swoim dorobku przynajmniej jedną książkę biograficzną, że ona uwiarygodnia jego posłannictwo, w moim przypadku nie zadziałała.
W porównaniu z postaciami z moich poprzednich powieści, nowel, scenariuszy filmowych czy telewizyjnych to Jan Ruczaj przynajmniej w jakiś sposób mnie...