Obywatel Polski, w chwili wybuchu wojny przebywa w Grecji. W 1940 r. współpracuje z polską placówką wojskową w Salonikach. Gdy wiosną 1941 r. Grecja zostaje podbita przez Niemców, trafia do brytyjskiej Palestyny. Chce wstąpić do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, ale trafia do SOE: Zarządu Operacji Specjalnych, nowej brytyjskiej struktury, której centrala w Kairze organizuje sieć dywersyjno-wywiadowczą w okupowanej Grecji.

Po przeszkoleniu, w październiku 1941 r. zostaje przetransportowany przez brytyjską łódź podwodną do Grecji. Przez rok prowadzi działalność wywiadowczą (aliantom przekazuje dane np. o niemieckich konwojach), ale słynny staje się głównie dzięki akcjom sabotażowym. Organizuje je wspólnie z Grekami, lecz odgrywa w nich główną rolę: wysadza dwa niemieckie okręty podwodne i kilka statków transportowych oraz zbiorniki paliw; niszczy lub uszkadza ok. 400 niemieckich i włoskich samolotów w zakładach remontowych. Posługuje się nazwiskiem Kiriakos Paryssis. Niemcy wyznaczają za niego wielką nagrodę: 500 tys. drachm.

Dwukrotnie aresztowany przez gestapo, ucieka. Zdradzony przez przyjaciela, aresztowany ponownie we wrześniu 1942 r., przez niemiecki sąd polowy zostaje skazany na potrójną karę śmierci. Ginie 4 stycznia 1943 r., przed śmiercią próbując ucieczki, bezskutecznie.

Pośmiertnie odznaczony Virtuti Militari. Po wojnie królowa Elżbieta II przekazuje jego rodzinie 1000 funtów, w uznaniu jego zasług. Przez Greków jest traktowany jako "swój": Georgios Ivanof, bohater greckiego ruchu poru. Jego pomnik stoi w Salonikach.