Na początku XX w. zdiagnozowanie cukrzycy (łac. diabetes ­mellitus) oznaczało wyrok śmierci. Najgorszy los czekał pacjentów z cukrzycą typu 1, w której układ odpornościowy atakuje komórki trzustki odpowiedzialne za produkcję insuliny. Objawy kliniczne tej choroby można zaobserwować dopiero wtedy, gdy zniszczeniu ulegnie ­80-90 proc. tych komórek. Przed takimi pacjentami pozostawał maksymalnie rok życia w cierpieniu. W przypadku chorych na cukrzycę typu 2, w której organizm najczęściej przestaje reagować na obecność insuliny we krwi, rokowania były lepsze, ale na początku XX w. choroba również nieuchronnie prowadziła do przedwczesnej śmierci.

Według szacunków amerykańskiej agencji CDC na świecie żyje obecnie ponad 460 milionów diabetyków. Zawdzięczają oni życie głównie naukowcom z Uniwersytetu w Toronto, którzy sto lat temu odkryli insulinę. Dzięki nim cukrzyca z...