Artur Sporniak: Skąd bierze się nasza niewrażliwość na problem poronień?

Ks. Grzegorz Ryś: Z każdym przypadkiem jest pewnie inaczej. Chciałbym myśleć, że to nie tyle niewrażliwość, co nieporadność. Cierpienie drugiego człowieka zawsze onieśmiela. W takiej sytuacji nie wiadomo, co powiedzieć - każde słowo wydaje się za małe. Ta nieporadność ujawnia się chyba przede wszystkim w pośpiechu naszych reakcji. Tymczasem z osobą przeżywającą dramat poronienia trzeba najpierw - jak myślę - pobyć bez słowa. U przyjaciół Hioba denerwuje najbardziej wielomówstwo, a przecież trudno ich podejrzewać o złą wolę. Ciekawe, że początkowo zachowali się bardzo przyzwoicie: przyszli do cierpiącego przyjaciela i siedzieli z nim bez słowa przez kilka dni. W chrześcijaństwie jest ta cudowna możliwość - kilka razy w życiu mi się to zdarzyło - że można przyjść do...