Na fali tego nurtu powstała „Symboliczna Karta Europy – Wojna-Oswobodzicielka 1914–1915 r.”. Mapa wydana w Warszawie przez wydawnictwo Władysława Lewińskiego została dopuszczona przez rosyjską cenzurę do druku w kwietniu 1915 r. Można przypuszczać, że jest to przerobione wydanie mapy, która ukazała się we Francji pod tytułem „Carte Symbolique de l’Europe”. Dominującym elementem tej mapy propagandowej jest przedstawienie cara Mikołaja II, który własnym majestatem uosabia Rosję, a za nim podąża potężna armia. Polska została przedstawiona jako siedząca na ziemi kobieta, zwrócona ku carowi i błagająca o wolność. Na uwagę zasługuje przedstawienie Cesarstwa Austro-Węgierskiego, które jako jedyne nie jest symbolizowane przez postać człowieka lub zwierzęcia; ukazano natomiast leżącą między krzyżami koronę symbolizującą (pożądany przez Rosję) rozpad wielonarodowościowego państwa. Jak wiele takich map, również ta przesiąknięta jest zakorzenionymi wówczas stereotypami. Charakter symboliki zależny był oczywiście od tego, która strona konfliktu wydawała taką mapę.