Rachela opłakuje dzieci

Miasto króla Sychema zostało zmiecione. Bracia Symeon i Lewi wysiekli wszystkich mężczyzn, a kobiety i dzieci porwali.

10.08.2014

Czyta się kilka minut

Byli dziko okrutni. Za gwałt na siostrze odpowiedź była wyjątkowo surowa. Ale Bóg się za ten krwawy czyn nie gniewał. Nie znajdziemy Jego słów potępienia, ba, nawet pouczenia. Kazał natomiast Jakubowi, by „wstąpił do Betela” i tam zbudował ołtarz Bogu. Jakub zażądał więc od domowników, by porzucili cudze bogi, oczyścili się, a nausznice zakopali pod dębem niedaleko Sychem.

Bóg wezwał swój lud do opuszczenia ziem Kananejczyków nie dlatego, że zagrażali mu rdzenni mieszkańcy, ale dlatego, jak można sądzić, że nie chciał, by dom Izraela osiedlił się pośród nich. Nie chciał, by Hebrajczycy poznawali się z miejscowymi kobietami. Domagał się, by dom Jego wybrańca żył osobno i całkowicie wyrzekł się śladów idolatrii i ciążących na nich pamiątek z czasów pobytu w Mezopotamii. Jakub miał powrócić do ołtarza swego ojca duchowego, Abrahama. To jest właściwe miejsce dla niego. To tam czeka go coś ważniejszego niż układy z miejscowymi. Ma wraz z domownikami dokonać duchowego oczyszczenia. Polityka ma ustąpić przed objawieniem, roztropność przed Boskim wezwaniem, spryt przed duchowym rozwojem. Jakub rusza w drogę pod osłoną Boga, budząc strach pośród bałwochwalców. W nowym miejscu Jakub słyszy słowa Najwyższego występującego pod imieniem El Szadaj – Wszechmocny. Bóg zwraca się do niego imieniem Izrael i obiecuje, że da mu tę ziemię. Powiada: „Rozmnażaj się, naród i mnóstwo narodów będzie z ciebie, a królowie z biódr twoich wynijdą” (35,11). Bóg dał Jakubowi tę samą ziemię, którą już obiecał Abrahamowi oraz Izaakowi. Oto ojciec na razie jedenastu synów znalazł pełnię łaski u Boga. To był ten moment najwyższego uznania. Wydawać się mogło, że spełnia się misja Jakuba i przychodzi czas spokoju. Izrael postawił znak na owym miejscu, zbudował kamienną stelę oraz pokropił ją pokropieniem i polał oliwą.

Ale zamiast pokoju przychodzi śmierć: odchodzi od niego Rachela. Umiera w połogu, rodząc dwunastego syna, nazwanego przez ojca Benjamin. Pochowana została pod miastem Betlejem (miasto czy dom chleba), a nie w rodzinnej jaskini pod Hebronem. Jej grób znajduje się w tym miejscu po dziś dzień. I ciągle pielgrzymują do niego bogobojni Żydzi. Pielgrzymują, oczekując jej wstawiennictwa, jak to miało już miejsce.

Jakub pochował ją w Betlejem, ponieważ w proroczej wizji zobaczył, że kiedyś Żydzi będą szli obok jej grobu na wygnanie. Tak też się stało. Gdy pędzono ich do niewoli babilońskiej, nie pozwolili im nadzorcy zatrzymać się przy grobie Racheli, żeby się z nią pożegnać. Wtedy wstała ona z grobu i płacząc padła przed Tronem Wiekuistego, wołając błagalnie: „Panie świata! Ty przecież wiesz, że sługa twój Jakub mnie kochał. Siedem dodatkowych lat przepracował, by pojąć mnie za żonę. Po pierwszych siedmiu latach ojciec zamiast mnie dał mu za żonę moją siostrę Leę. Patrzyłam na to i cierpiałam. Weź Miłosierny Boże to pod uwagę i przez wzgląd na jego zasługi zmiłuj się nad moimi dziećmi”. Bóg okazał miłosierdzie i orzekł: „przez wzgląd na ciebie sprawię, że naród Izraela wróci do swojego kraju”. Rachel, jak wierzą chasydzi, dba po dziś dzień o swoje dzieci i oręduje u Boga o miłosierdzie i płodność ich żon.

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
(1951-2023) Socjolog, historyk idei, publicysta, były poseł. Dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. W 2013 r. otrzymał Nagrodę im. ks. Józefa Tischnera w kategorii „Pisarstwo religijne lub filozoficzne” za całokształt twórczości. Autor wielu książek, m… więcej

Artykuł pochodzi z numeru TP 33/2014