Powody do dumy

Czytając artykuł "Literatura w czasach zarazy" Jarosława Klejnockiego ("TP" nr 50/05), odczułem wielką ulgę. W dyskusji o kondycji współczesnej literatury polskiej głos ten jest bardzo ważny. Przedstawia stan faktyczny, nie kultywuje zdegustowania, jakie stało się udziałem Anny Nasiłowskiej w tekście "Literaturka" ("TP" nr 46/05), a nade wszystko przypomina o istnieniu literatury społecznie ważnej. Są jeszcze, proszę wierzyć, powody do radości i dumy z naszej rodzimej literatury, bo ona ciągle potrafi ocalić każdą ludzką poszczególność. Dobrze byłoby zatem prowadzić polemikę do końca merytoryczną i czasem zachować pewną roztropność w opiniach krytycznoliterackich.