Trzy bloki postawione w latach 90. dla osób niemieszczących się w systemie: eksmitowanych za długi, niszczących przyznane im wcześniej mieszkania komunalne, takich, z którymi pomoc społeczna nie wie już, co zrobić. Budynki „o obniżonym standardzie” (bez instalacji gazowej, CO, izolacji termicznej, podpiwniczenia) postawiono na odludziu. Widzi je każdy, kto wjeżdża koleją do Warszawy od wschodu. Królują na stepie wielkości paru piłkarskich stadionów, ograniczonym z dwóch stron dziesiątkami par torów kolejowych. Ich jedyne sąsiedztwo to wielka spalarnia śmieci i kobiece więzienie na Olszynce Grochowskiej, nazywane potocznie Kamczatką.

Drugiego miejsca, które już z samego założenia miało być gettem dla społecznie wykluczonych, trudno szukać w Warszawie. Nic więc dziwnego, że Dudziarska co raz przyciąga reporterów, miłośników miejskich ciekawostek. Oraz artystów, którzy czasem...