MICHAŁ SOWIŃSKI: Dostałaś Paszport „Polityki” za książkę o dziwnym tytule.

DOMINIKA SŁOWIK: Wiele osób uważa, że „zimowla” to mój wymysł, a to przecież słowo oznaczające okres zimowej hibernacji pszczół. Niektórzy namawiali mnie do zmiany, bo mało chwytliwy i trudny do zapamiętania.

Pszczół jest faktycznie u Ciebie dużo, ale przecież to nie o ich uśpienie chodzi.

Nie, dla mnie to przede wszystkim książka o pamięci. I o strachu.

Dużo tu z kryminału, momentami nawet z thrillera.

Ale też z powieści dla młodzieży. Odczuwam nostalgię za tym gatunkiem, pewnie dlatego, że już nigdy nie będę w stanie chłonąć książek jak wtedy, gdy byłam nastolatką. Literatura nie służy wyłącznie rozrywce, ale nie można przecież całkiem z niej rezygnować – czytelnik potrzebuje „marchewki”.

Wątek kryminalny w „Zimowli” był pisarskim wyzwaniem –...