Autor Listu do Hebrajczyków, wyjaśniając, na czym zasadza się wiara w Boga, mówi: „Przez wiarę Abraham, wystawiony na próbę, zdecydował się złożyć w ofierze Izaaka. On, który otrzymał obietnice, poświęcił na ofiarę jedynego syna. A przecież Bóg mu powiedział: za twoje potomstwo zostanie uznane potomstwo Izaaka. Był jednak przekonany, że Bóg może nawet wskrzesić umarłego, i dlatego odzyskał go jakby na pouczenie”. Nasi uczeni w Piśmie zauważają, że przecież wiara w zmartwychwstanie pojawia się w Biblii dopiero w najmłodszych księgach. Widocznie autor Listu do Hebrajczyków za przejaw wiary wziął słowa Abrahama: „I rzekł Abraham do pachołków swoich: »Zostańcie wy tu przy ośle; a ja i chłopię pójdziemy do onąd, i pokłonim się, i powrócim do was«” (przeł. Izaak Cylkow). Może i tak, ale w opowiadaniu o Abrahamie i Izaaku nie tylko to jedno zdanie nastręcza trudności, całe ono jest mocno...