Napisał do mnie kiedyś jeden z czytelników, spędzający akurat czas w więzieniu. Oburzył się na mój felieton o Masłowskiej, bo nie podzielał moich na jej temat sądów. Napisał wtedy, że powinienem mniej czytać Hegla, a więcej "kostycznego Kanta", być może wtedy moja władza sądzenia okazałaby się mniej dialektyczna. Najpierw ucieszyłem się, że "Tygodnik" czytają nie tylko w kurii biskupiej, potem wziąłem sobie do serca radę uważnego czytelnika. Odłożyłem Hegla i do poduszki czytam teraz Kanta. Spodobało mi się - retorycznie - jedno zwłaszcza zdanie. "Mężowie o wybitnych umysłach i szerokich horyzontach! Poważam wasze talenty i miłe mi jest wasze uwrażliwienie na człowieka. Ale czy zastanowiliście się dobrze, co czynicie i do czego mogą doprowadzić wasze ataki na rozum? Bez wątpienia pragniecie, by wolność myślenia nie poniosła najmniejszego uszczerbku, gdyż bez niej wnet nastałby koniec wzlotów waszego geniuszu". To zdanie, z artykułu "Co to znaczy: orientować się w myśleniu?", tak mi się spodobało, że je sobie zapisałem w kajeciku, czekając aż nożyce się odezwą. No i się odezwały.