Liturgia uczyniła nas w ostatnim czasie świadkami ostrej rozmowy Jezusa z „Żydami, którzy Mu uwierzyli” (zob. J 8, 31nn). Takie ich określenie (ci, „którzy uwierzyli”) musi zdumiewać: ani przebieg, ani ton tej rozmowy nie wskazuje raczej na tę wiarę… Może jednak chodzi tu ostatecznie o pytanie skierowane do nas, którzy łatwo deklarujemy, że jesteśmy wierzący, a przecież (być może) równie łatwo możemy znaleźć w sobie zaprezentowane przez nich w tamtym dialogu schematy myślenia?

Jezus mówi do nich: „Prawda was wyzwoli”. A oni: „Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę”. Jezus: „Co Ja widziałem u mego Ojca, to głoszę; wy czynicie to, co usłyszeliście od waszego ojca”. Oni: „Ojcem naszym jest Abraham”. Na co Jezus: „Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to dokonywalibyście czynów Abrahama”.

Czytałem ten tekst i myślałem o tym, jak łatwo jest się...