Szczególnie, gdy nie ma nas na balandze w typie tej ostatniej, w Operze Wrocławskiej. Bawiono się tam w obecności ministra, władz lokalnych oraz – co szczególnie nas ucieszyło – karnie przybyłych rektorów szkół wyższych Wrocławia.

Choć minister ogłosił, że to wsjo nieprawda, że  n i c  podobnego się nie wydarzyło, to jednak można na stronie pisma „Fakt” obejrzeć i posłuchać relacji i nagrań. Gdy słuchamy, jak jeden z najważniejszych twórców kultury wysokiej obecnej doby gwarzy jakby po polsku i śpiewa po chińsku piosenkę o tym, że wszyscy Polacy to jedna rodzina, gdy patrzymy, jak imprezowicze spożywają ze smakiem tzw. katering wyłożony wprost na operowej scenie, rozmawiając sobie o wielkości ministra oświaty, to, zaiste, żal nam wszystko ściska. Taka jest prawda.

Tego typu wrażenia, opisy osobliwych wydarzeń ze świata kultury, sztuki i oświaty polskiej prawicy...