Kordelia, którą rozkochał, z którą się zaręczył i którą porzucił opisany w „Dzienniku uwodziciela” Johannes. Przy wszystkich różnicach (jak choćby tej, że bohater Kierkegaarda nawet nie otwiera listów od ukochanej, a bohater Myśliwskiego przeciwnie – czeka na nie, choć nie odpowiada), zasadnicza antynomia pozostaje ta sama: Kordelia kocha, Johannes potrafi tylko grać miłość. Kordelia pisze: „Leć, gdzie chcesz, ja jestem Twoja, sięgnij ostatecznych granic świata, a ja jestem Twoja, kochaj tysiące innych, a ja jestem Twoja...”, Johannes ironizuje: „Kochać się w jednej to za mało; kochać wszystkie to lekkomyślność...”. Bohater „Ostatniego rozdania” wyznaje: pragnąłem się do czegoś przywiązać, ale nie potrafiłem, wytworzyłem w sobie „rodzaj obronnego znieczulenia (...) na wszystko, co mi życie niosło”. A Maria pisze jak Kordelia: „Prawdziwa miłość jeśli już kogoś wybiera, to po kres, na...