Trzeba rzec tym, którzy nie śledzą normalnych i codziennych poczynań ludzi władzy w Polsce, że wydarzenia pacanowskie są jednak osobliwością w szeroko pojętej skali obyczajów polityków europejskich. Przypomnijmy je pokrótce: poseł do parlamentu M. Cieślak, minister (nie bardzo wiadomo czego) w rządzie M. Morawieckiego, były przyjaciel J. Gowina, człowiek – jak jego były pryncypał – znakomicie obrotowy, o poglądach i zasadach koordynowanych wyłącznie własnym interesem, poszedł na pocztę w Pacanowie. Tam, stojąc przy okienku, od naczelniczki placówki usłyszał narzekanie na drożyznę. Doniósł o tym do dyrekcji i wszystko wskazywało, że ta pani natychmiast straci pracę. Za co? Jak się na początku afery wydawało i co zgrabnie zdefiniował inny człowiek obecnej władzy, sekretarz stanu w resorcie ds. funduszy i polityki regionalnej J. Żalek, cytujemy tu jego słowa: „w urzędzie publicznym nie...