Była noc, parna i duszna, gdy zaczęło grać. Giovanni Mirabassi - czyli Włoch w Paryżu na fortepianie oraz Andrzej Jagodziński Trio - czyli polscy jazzmani wszędzie i w każdym palcu. Lider tym razem na akordeonie, Adam Cegielski z nieodłącznym kontrabasem, jak zwykle na perkusji Czesław “Mały" Bartkowski. “Panta rei" Mirabassiego (nr 1) spokojnie, z miłym pulsem, delikatnie. Jakby panowie czuli, że jest gorąco, a zbyt silne podgrzanie atmosfery mogłoby grozić zawałem. Nie daj Boże.

Atmosfera zaczęła się tworzyć szczególnie od “El peublo unido jama sera vencido", zwłaszcza gdy temat rozwijał “Jagódkowy" akordeon. Zaraz potem zabrzmiało “La petite valse brillante" Jagodzińskiego i wydawało się, że zwłaszcza trio kontynuuje osiągnięcia z płyt Chopinowskich, osiągając podobny stopień intensywności. Przy “Frankfurt Serenade" Mirabassiego czułem spory niedosyt, bo...