Ten dziwny czasownik przyszedł nam do głowy w związku z ostatnimi wydarzeniami na tzw. polskiej scenie politycznej. Ale nie tylko, solidnie bowiem się namyśliwszy, uznaliśmy, że słowo „tuczy” jest w polszczyźnie słowem zasadniczo teoretycznym, zwłaszcza gdy używamy go w charakterze paraboli.

Otóż, jak wszyscy tu ponuro siedzimy, powinniśmy zrobić teraz solidny rachunek sumienia i szczerze rzec, że życie upłynęło nam głównie na „chudzeniu” i dekonstrukcji (by nie rzec na dewastacjach) niźli na jakimkolwiek tuczeniu, konstruowaniu czy naprawianiu. Zważmy, każdy we własnym burym sosie, ileż razy rozebraliśmy jakiś mechanizm, i porównajmy natychmiast, ile razy udało nam się ów mechanizm odbudować. Oto prawda jest taka, że w tuczeniu jesteśmy słabi, w „chudzeniu” zaś znakomici. Gdyśmy już ustalili fundament, spróbujmy coś skonstruować.

Oto weźmy dziś oryginalnie na tapetę...