„A pięć z nich było głupich, a pięć mądrych” (Mt 25, 2)

Wydawnictwo Znak wznawia Hannę Malewską. Na razie „Opowieść o siedmiu mędrcach” oraz klasyczną już, wspaniałą powieść „Przemija postać świata”. Zamiast myśleć o powodach, dla których warto czytać dziś te książki, gapię się na jej fotografię dostępną na Wikipedii.
Bezskutecznie staram się dostrzec dziewczynę „miedzianowłosą z figlarnymi pasemkami włosów przy czole” (Renata Moraczewska), albo „rudą, białoskórą, co łatwo się rumieni” (Władysław Bartoszewski) – co akurat nie dziwi, kiedy pomyśleć, że jest jedyną kobietą uczącą w katolickim gimnazjum męskim. Cóż, kiedy nie ja wywołałem rumieniec u panny, której kolor włosów to „coś pośredniego między pszenicą a hreczką. Oczy, jak widnokrąg polny, mienią się opalem i błękitem. Zarys ust niepodkreślony karminem” (Stefania Podhorska--Okołów). A już na pewno nie...