W obu wersjach otwiera się tekstem błogosławieństw. Zestawienie obu redakcji pozwala zwrócić uwagę na szczegóły – niezwykle inspirujące.

Przykładowo zdanie zapisane przez Mateusza: „Bądźcie więc wy doskonali, podobnie jak Ojciec wasz niebieski jest doskonały” (Mt 5, 48), u Łukasza przyjmuje formę: „Bądźcie miłosierni, jak i Ojciec wasz jest miłosierny” (6, 36). To nie żadna sprzeczność. To symfonia i precyzacja. Świętość nie jest przecież abstrakcyjną „doskonałością” – sprawdza się w relacjach, zwłaszcza takich, które nie mogą być uregulowane według prostych zasad sprawiedliwości i wzajemności.

O tym mowa jest nieco wcześniej. „Jeśli miłujecie tych [tylko], którzy was miłują – czytamy u Mateusza – cóż za zapłatę mieć będziecie” (5, 46). W wersji Łukasza jednak słowo „zapłata” (grec. misthos; łac. merces) zostało zastąpione greckim słowem charis...