I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie zawartość samej notatki w "Naszym Dzienniku" z 22 maja. Nie chodzi o samą wiadomość, że - jak to w Polsce - byli także i przeciwnicy postawienia pomnika (a jeśli już, to absolutnie nie na Rynku). Chodzi o to, że autor notatki całkowicie utożsamił się z argumentami niezadowolonych. Dlatego dał jej tytuł "Niechciany pomnik", choć dalibóg nie wiadomo, jak liczne było owo grono protestujących z miejscowego stowarzyszenia, występującego pod hasłem: "tolerancja ma swoje granice". Użyta retoryka zapiera dech w piersiach. Okazuje się, że psalmista i jego do dziś dnia żywa w całym świecie modlitwa brewiarzowa i mszalna, od wieków źródło natchnienia dla niezliczonych tłumaczy i adaptatorów, to "symbol obcy naszej kulturze i tożsamości narodowej", którego miejsce mogłoby być co najwyżej "przy synagodze, a nie w zabytkowym centrum miasta".