ARTUR SPORNIAK: Czy jako dziecko Ojciec chodził na roraty?

O. PAWEŁ KOZACKI: Przypominam sobie, że jakieś obrazki się dostawało do kolorowania. Niewiele ich zebrałem, więc nie było to dla mnie silne przeżycie w dzieciństwie. Roraty odkryłem jako licealista dzięki ojcu Janowi Górze. On tę praktykę reaktywował w Poznaniu pod koniec lat 70., i w tej jego formule skierowanej do młodzieży msza roratnia przyjęła się w różnych dominikańskich kościołach w Polsce.

Początkowo na roraty odprawiane o godzinie 6.00 chodziła mała grupka ludzi. Masowego charakteru nabrały one chyba w czasach Solidarności i stanu wojennego. Wtedy zaczęli przychodzić wszyscy, nie tylko licealiści z prowadzonego przez ojca Górę duszpasterstwa szkół średnich.

Nabrały charakteru politycznego?

Masowe uczestnictwo wynikało raczej z potrzeby nadziei, modlitwy, szukania...