Termometr pokazuje 38 stopni. Wewnątrz autobusu jest jeszcze gorzej, nie ma czym oddychać. Ale autobus to jedyny teraz środek komunikacji publicznej: we wtorek, 29 czerwca, w drugim dniu strajku pracowników madryckiego metra, władze miejskie rzuciły na ulice wszystkie dostępne wozy, również te przestarzałe, bez powszechnej dziś klimatyzacji. Dwie starsze kobiety, którym udało się zająć miejsca siedzące, coraz rozpaczliwiej wymieniają się jednym wachlarzem. Reszta pasażerów stara się po prostu przetrwać piekielną podróż. A i tak na każdym kolejnym przystanku czują zazdrosne spojrzenia tych, którym nie udało się wcisnąć do autobusu.

W drugim dniu strajku metra autobusami poruszały się po Madrycie dwa miliony ludzi, niemal o połowę więcej niż zwykle. Ci, którzy woleli komfort jazdy taksówką, musieli się uzbroić w cierpliwość: na samo odebranie telefonu w ...