Protesty klimatyczne nie są przeciwko smogowi, tylko przeciwko CO2.

Smog popierają ci młodzi?

Pani Redaktorka już jest w takim wieku, że za chwilę na nią rozwydrzona młodzież zacznie krzyczeć "OK boomer!", czego jej nie życzę, bo jest to bardzo niemiłe, aroganckie i dowodzi upadku obyczajów... Older workers and retirees need solidarity – not rich kids shouting ‘OK Boomer’ at them.

Jestem w tym samym wieku co autorka. Mieszkam od zawsze w Rybniku (czyli obecnie najbardziej zasmrodzony dużym mieście w PL). I to pisze pani Anna jest dla mnie całkowicie niepojęte. Mam od dziecka doskonały węch i pamięć do zapachów. Nienaturalne zapachy zimowe to dla mnie ulatniający się gaz z częstych wówczas awarii, zapach przejeżdżającej ciężarówki STAR, zapach spalin z syreny, trabanta i motocykla dwusuwowego. Kopcący domowy komin znałem jeden, blisko szkoły i z niego niekiedy zalatywało na szkolnym podwórku. Codzienny dominujący zimowy zapach to był naturalny zapach wilgoci przy mokrym opadzie śniegu, który wówczas występował bardzo często. Od 2000r cały rok jeździłem na rowerze i do pracy i dla przyjemności poślizgania się po śniegu, często na nieośnieżonych uliczkach pośród jednorodzinnej zabudowy. I gdzieś tak do 2012r nie było z tym problemów. Od tego czasu zaczął się u nas dramat taki, że o rowerze nie ma co myśleć w zimie, nawet w te najbardziej wietrzne dni! Gdyż wówczas lokalnie w wielu miejscach normy przekroczone są o 3000%. Ba, przejechać dziś samochodem po tych uliczkach po których niedawno ślizgałem się na rowerze to nielada wyczyn, bo nawet w aucie smród jest nie do zniesienia. Pani Anna od dłuższego czasu mieszka w Warszawie, więc kompletnie nie ma pojęcia o syfie który jest teraz, a który jest zdecydowanie większy od tego co było na początku wieku i dramatycznie większy od tego co było w latach 80/90tych.

W tamtym wieku mieszkałem w 100 letniej 4 piętrowej kamienicy, gdzie były kafloki na węgiel. W jednym naszym mieszkaniu paliło się w trzech piecach! I jedyny dym, który znałem i widziałem nad naszą kamienicą był wówczas, gdy wypalało się sadzę w tych kaflokach...