Szkoła chyba zawsze była w jakiś sposób archaiczna, z zasady uczy nas o świecie, który jest już daleko dalej...Nie ma sensu drzeć szat, dobrze by było,żeby nadal te mury szkolne były dla dzieci nauką relacji, pierwszych przyjaźni, przecież tylko to pozostaje a nie formułki i daty...Może jeszcze nauczyciel, który nie jest oprawcą i wrogiem, tylko wsparciem i drogowskazem, ale to dopiero są mrzonki i marzenia ściętej głowy...

polskie szkoły to jedna wielka tragedia narodowa, jedno wielkie marnowanie młodzieńczej energii, sił i możliwości, to przestarzałe w stosunku do świata i jego potrzeb programy, zachwiane proporcje w doborze przedmiotów nauczania, przedpotopowa metodyka, nauczyciele z przypadku i selekcji negatywnej itede - nie rusza mnie, że może 'gdzie indziej jest gorzej', 'gdzie indziej' mnie nie interesuje wcale

Pierwsza rozpadnie się Paradyzja Ochrony Zdrowia. Cały wywiad można w każdym punkcie przenieść na grunt służby zdrowia a także kształcenia medyków. Ani nauczycirle ani medycy nie mają żadnego wpływu na system, nawet strajk jest już tylko straceńczą i samobójczą misją. Jedynie rodzic i pacjent pomnożony przez miliony może wywalczyć zmiany o ile wzniesie się na poziom współodpowiedzialności a nie indywidualnych potrzeb. A to nam raczej nie grozi, więc Paradyzja zapadnie się w końcu przerżarta rdzą, zamalowywaną co raz to inną farbką przez kolejne ekipy rządzące. Żaden rząd pędzla nie odda bo tylko ta farba, którą sam wybierze szybciej kryje i mocniej lśni. Rodzic myśli tylko o swoim dziecku, pacjent tylko o swoim zdrowiu, polityk tylko o swojej kadencji. Jakie społeczeństwo tacy poliytcy, nikt tu się nie chce wychylać, osobiście ryzykować, ponosić odpowiedzialność, poświęcać dla innych czy choćby zwyczajnie przepracowywać dla korzyści przyszłych pokoleń.