Bierność zawodowa Polek wynika z ich obłożenia obowiązkami rodzinnymi – ponad 75 proc. nieaktywnych zawodowo kobiet nie pracuje ani nie poszukuje zatrudnienia z powodu opieki nad dziećmi lub innych prac domowych, a w ostatnich latach aktywność zawodowa Polek stale maleje – podaje Instytut Badań Strukturalnych w raporcie „Jak zwiększyć aktywność zawodową kobiet w Polsce”.

Co na nią wpływa? Autorka raportu punktuje: wykształcenie, posiadanie dzieci oraz miejsce zamieszkania. Polki, choć są dwukrotnie lepiej wykształcone niż 15 lat temu, to pracują wciąż rzadziej niż inne Europejki (różnica jest najwyższa w grupie kobiet z dwójką dzieci). 63 proc. kobiet w wieku 15–64 lat jest aktywnych zawodowo, podczas gdy w UE jest to 68 proc. Łączenie pracy z życiem rodzinnym jest szczególnie trudne dla mieszkanek małych miast i wsi (bez względu na ich wykształcenie), a wykluczenie transportowe powoduje, że zmuszone są one poszukiwać pracy tylko w miejscu zamieszkania. Kobiety wciąż są silnie obciążone kulturowo nałożonymi na nie obowiązkami: nawet jeśli praca opiekuńcza i ta w gospodarstwie domowym jest podzielona, to jej koordynacja spada na kobiety.

W kontekście tych badań ciekawie brzmią dane z międzynarodowego raportu fundacji Oxfam, który został ogłoszony przed Światowym Forum Ekonomicznym w Davos: na całym świecie kobiety i dziewczynki pracują codziennie 12,5 mld godzin bez wynagrodzenia. Chodzi o ich nieodpłatną pracę opiekuńczą: opiekę nad dziećmi, starszymi i chorymi z rodzin oraz prace domowe. Generuje ona dla globalnej gospodarki trzy razy więcej zysku niż branża technologiczna (szacuje się, że to co najmniej 10,8 bln dolarów rocznie).

Dane dotyczące Polski i świata nie są prosto zestawialne, ale łączy je na pewno jedno: obciążenie pracą domową i opiekuńczą kobiet, a także małe wsparcie systemowe dla ich rozwoju zawodowego zdaje się być w przykry sposób uniwersalne i wygodne dla wszystkich, bez względu na status polityczny czy ekonomiczny krajów i społeczności. ©℗