Była noc 27 sierpnia. Po podziemiach przyklasztornego barokowego kościoła w Gościkowie-Paradyżu krążyło kilkoro pielgrzymów ze świecami w rękach. Oglądali XVIII-wieczne groby cystersów. Wtem w ciszę łagodnie weszła muzyka. W prezbiterium mały zespół zaczął ćwiczyć lamenty “Lachrimae or Seven Teares" Johna Dowlanda. Możliwe, że takiej muzyki słuchali pochowani w krypcie zakonnicy. Ale czy mogli przypuszczać, że wróci ona do Paradyża po ponad 200 latach i wypełni ich czas oczekiwania na zmartwychwstanie? I że dla ludzi XXI w. będzie tak świeża i ważna jak niegdyś dla nich?

Muzyka sprzed wieków wróciła do Paradyża dzięki festiwalowi “Muzyka w raju" (paradisus to po łacinie raj). Odbył się on tam po raz drugi. Jego twórcami są muzycy Arte dei Suonatori, czołowej polskiej orkiestry barokowej w międzynarodowym składzie, oraz jej współpracownicy. Całością kieruje...