Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Opublikował tak ważne książki jak m. in. "Trwogi i nadzieje końca wieków" (1999), "Relikwie" (2002), "Powszechny, Apostolski, w historię wpisany" (2005), a w tym roku wydał "Prawie wielebni. Z dziejów kleru parafialnego w XVII-XVIII wieku". Ks. Jan Kracik przyszedł na świat w Spytkowicach, po osiągnięciu pełnoletniości wstąpił do krakowskiego seminarium. W 1965 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Karola Wojtyły. Przez dwa lata pracował na parafii, następnie studiował i doktoryzował się na KUL. Od 1973 r. wykłada historię Kościoła w Krakowie na wydziale papieskim, dzisiejszym UPJPII. W 1998 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Jubilatowi redakcja składa najlepsze życzenia. We wstępie do "Świętego Kościoła grzesznych ludzi" (1998) pisał: "O wiele łatwiej podzielić eklezjalną rzeczywistość - historyczną czy teraźniejszą - na białą i czarną, słuszną do końca i taką bez cienia racji, świetlaną i nikczemną, niż uznać złożoność tego, co jest, i niejednoznaczność tego, co było. I żadne to rozmywanie konturów lub relatywizm, tylko zwyczajna uczciwość i realizm. Bo z tego, że prawda i błąd, dobro i zło są kategoriami całkowicie przeciwstawnymi, nie wynika, że występują one w ludziach nagminnie w pełnym natężeniu i bez przemieszania. Rzecz niby oczywista, a do respektowania trudna, gdy mówi się o swoich i obcych, o Kościele i jego adwersarzach, o wewnątrzkościelnych oponentach. Skłonność do wysławiania i piętnowania, a co najmniej szufladkowania, bywa wtedy tak przemożna, że wypiera często ze świadomości chrześcijańskiej mnóstwo zdań z Ewangelii, odnoszących się do osądzania drugich, mimo wielce ograniczonych możliwości wglądu w czyjeś sumienie. Trudno o większy relatywizm niż absolutyzowanie swego dość względnego rozeznania w cudzych intencjach. Pochopność staje się przepustką do wzajemności, a uproszczenia i stereotypy zmieniają kierunek. Całą prawdę o człowieku zna Bóg jeden. Nam obiecał na koniec wielkie zaskoczenie: mnóstwo pierwszych znajdzie się na szarym końcu, a uchodzący za ostatnich postawieni zostaną pośród najlepszych". Jubilatowi składamy najserdeczniejsze życzenia!?
