W kościołach pojawiają się adwentowe wieńce - z czterema świecami, zapalanymi kolejno w kolejnych tygodniach - by osiągnąć pełnię światła na progu Bożego Narodzenia. Przy ołtarzach płonie też świeca roratnia - znak Maryi, która już w sobie (w swoim łonie) nosi wcielone Słowo, dla innych jeszcze niewidoczne. Idziemy też ze światłem na roraty, rozświetlając ostatnie nocne godziny. Adwent woła: "więcej światła!".

Ile razy myślę o świetle, tyle razy - na zasadzie pierwszego skojarzenia - przypomina mi się tekst Tischnera, w którym objaśniał on znaczenie światła, przywołując obraz starej góralskiej kuźni. Oto kuźnia: palenisko, kowadło, przy nim kilku mężczyzn kuje żelazo. Jeden z nich trzyma je w obcęgach, pozostali uderzają w nie młotami - po kolei, rytmicznie: jeden, drugi, trzeci; jeden, drugi, trzeci...

Wyobraźmy sobie jednak, że naraz w owej...