TYGODNIK POWSZECHNY: - Czy ogarnia Cię niekiedy pokusa, by położyć się na kanapie i niczym bohater znanego wierszyka ,,nic nie robić cały dzień"?

JANINA OCHOJSKA-OKOŃSKA: - Niekiedy marzę, szczególnie gdy mam mnóstwo pracy, położyć się i obłożyć powieściami Agaty Christie. Ale nawet jeśli wyrwę się z Warszawy, rzadko udaje mi się uciec przed pracą. Czasami chciałabym pozwolić sobie na bezczynność, bo w głębi duszy mam skłonność do lenistwa, niemniej nawet w sobotę, budząc się o ósmej, czuję imperatyw, by pracować: odpowiadam na maile, zajmuję się krakowskim mieszkaniem itd., bo zawsze mam poczucie, że jestem w ,,niedoczasie", nie zrobiłam czegoś, co zrobić powinnam. Przed spotkaniem z Wami spisywałam wspomnienia z Groznego, skąd niedawno wróciłam, i przypomniałam sobie, że spotkałam tam Czeczenkę, której obiecałam, iż jej poważnie chorą córkę skontaktuję z jakąś organizacją...