Ks. Adam Boniecki, Konrad ­Piskała: Czy można być dobrym katolikiem, a zarazem dobrym prezydentem stolicy? Cesarzem i chrześcijaninem zarazem?

Hanna Gronkiewicz-Waltz: Im dłużej żyję, tym trudniej mi na to pytanie odpowiedzieć. Gdy byłam młodsza, to miałam proste recepty na życie. Wybory etyczne w okresie komunizmu były dużo łatwiejsze niż w demokracji. Wówczas wiadomo było, że gdy ktoś chce być człowiekiem wierzącym, to tego nie ukrywa. Niektórzy wydawali dwa rodzaje zaproszeń na ślub. Na cywilny dla jednych znajomych, na kościelny dla drugich. Dla mnie było jasne: kto jest zaproszony na ślub cywilny, przychodzi też do kościoła.

W demokracji, szczególnie, gdy się sprawuje funkcję publiczną, trzeba pamiętać, że nie jest się reprezentantem wyłącznie swojego środowiska. Wójtowie, burmistrzowie, prezydent, premier...