Perwersje, fobie oraz nowy postęp skrzyżowany z nowym zanikiem. Oto trzy opowieści układające się w wielką miarę naszych czasów.
Zacznijmy od końca. Ongiś wyduszenie z piłkarza zdania podrzędnie złożonego wymagało ogromnej pracy zespołów redakcyjnych. Dziennikarze umówieni na wywiad z piłkarzami spędzali wcześniej noce na takim obmyślaniu pytań, by sportowiec na fikcyjnym etacie cholewkarza przynajmniej w zarysie zrozumiał, o czym doń idzie mowa. By reagował na ów zarys czymś więcej niż odrażającym dukaniem czy nietelewizyjnym stęknięciem. Dziś jest na odwrót. Pokazywana niedawno rozmowa z bramkarzem Borucem była dowodem na zmianę zasadniczą. Dziennikarze z ogromnym trudem formułowali myśli, a słowo „myśl” tu użyte może być już trwałym synonimem określenia „na wyrost”. Profesorska cierpliwość Artura Boruca, słuchającego tych niezbornych bredni, próbującego zrozumieć kulawizny i...