NIEMCY-SZWECJA: w tym meczu spotkały się dwie zupełnie różne czasowości. Odnieść można było wrażenie, że Szwedzi byli gotowi do gry po końcowym gwizdku sędziego; niemiecka ofensywa wywołała trzęsienie ziemi w pierwszych minutach. Później napięcie malało; scenariusza do spotkania nie pisał Hitchcock. Był raczej rodem z polskiego kina moralnego niepokoju lub francuskiej nowej fali: od razu rozebrać drugą stronę, a potem już jej nie dotykać. Wyrzucenie Lucicia, przestrzelenie karnego uczestniczyły solidarnie w zawieszaniu akcji, psychicznym postponowaniu golasa. Trzeba wszak przyznać, że pierwsze pół godziny należało do najświetniejszych w historii niemieckiego futbolu. Taka lekkość, lekkość, która nie dawała odczuć, że stoi za nią metoda, już dawno germańskich nóżek nie niosła. Pierwsza bramka była jeszcze normalna, bardzo dobra, ale metodyczna; w drugiej...