PRZEMYSŁAW WILCZYŃSKI: Jak idą szczepienia wśród osób bezdomnych?

ADRIANA POROWSKA, SZEFOWA KAMILIAŃSKIEJ MISJI POMOCY SPOŁECZNEJ: Zostały zorganizowane w niemal wszystkich dużych miastach. Są skierowane głównie do tych, którzy przebywają w przestrzeni publicznej. W Warszawie objęły dodatkowo grupę osób bez dowodów osobistych.

Większym problemem jest testowanie, na które nie ma pieniędzy. I infrastruktura: gdy już mamy informację, że osoba w kryzysie bezdomności jest chora, ale nie ma objawów kwalifikujących ją do hospitalizacji, to nie wiadomo, co z nią zrobić. Nie ma izolatoriów, a sale w schroniskach są wieloosobowe… Ten problem został w stu procentach przerzucony na prowadzących schroniska i pracowników.

Którzy nie dostaną trzeciej dawki szczepionki.

To o tyle dziwne, że jako pracownicy pomocy społecznej wywalczyliśmy sobie na początku roku wpisanie do tzw. grupy zero. Wielu z nas przyjęło drugą dawkę ponad pół roku temu – teraz mamy poczucie, że znowu nikt o nas nie pomyślał.

A pamiętajmy, że do tych wszystkich problemów dochodzi zbliżająca się fala chłodu: będzie znacznie więcej osób słabych, chorych, potrzebujących naszej pomocy. Będziemy musieli sobie jakoś w tych utrudnionych warunkach poradzić.

Ile osób w kryzysie bezdomności zabrała do tej pory epidemia?

Nie wiem, nikt tego w Polsce nie liczy. Organizacje nie mają do tego narzędzi – po prostu widzimy gołym okiem, że dana osoba zniknęła, albo dostrzegamy na cmentarzach, gdzie chowane są osoby w kryzysie bezdomności, że ewidentnie przybyło w ciągu półtora roku grobów. Ale instytucjom – ani lokalnym, ani centralnym – nie zależy na podawaniu precyzyjnych danych dotyczących zgonów, bo mogłoby to się wiązać z pytaniami o odpowiedzialność. ©℗

ADRIANA POROWSKA prowadzi na war­szawskim Ursusie schronisko dla bezdomnych mężczyzn.