Wszechświat nie jest niezmienny. Galaktyki oddalają się od siebie wskutek ekspansji przestrzeni. Chociaż Einstein twierdził, iż nikt w to nie uwierzy (był on początkowo zwolennikiem tezy, że wszechświat jest statyczny), to oswoiliśmy się z myślą, że żyjemy w świecie, który nie jest budowlą o niezmiennej architekturze. Idea dynamicznego wszechświata wkroczyła do literatury, kina, seriali telewizyjnych, gier komputerowych. Przywykliśmy do niej.

Fundamentalne prawo kosmologii mówi, że prędkość, z jaką oddalają się od nas stosunkowo nieodległe galaktyki, jest proporcjonalna do ich odległości od nas. Relację tę zadaje jeden parametr, tzw. stała Hubble’a (od niedawna, w imię sprawiedliwego uznania naukowych zasług, określa się ją mianem stałej Hubble’a-Lemaître’a). Przemnażając ją przez odległość do danej galaktyki, otrzymujemy prędkość, z jaką ta galaktyka się od nas oddala. Co...