Detektory fal grawitacyjnych wznawiają działanie

Udoskonalone urządzenia umożliwią przetestowanie teorii grawitacji Einsteina z niespotykaną wcześniej precyzją.

29.05.2023

Czyta się kilka minut

Christopher Berry / Wikipedia.org

Kosmiczne katastrofy zaburzają strukturę czasoprzestrzeni, generując fale grawitacyjne. Choć ich istnienie przewidziano ponad sto lat temu, to dopiero w 2015 r. udało się je wykryć. Astronomowie pozyskali nowy sposób na badanie wszechświata – narodziła się astronomia fal grawitacyjnych.

Gdy w 2020 r. wyłączono amerykańskie bliźniacze detektory LIGO Hanford i LIGO Livingstone, lista zarejestrowanych fal grawitacyjnych zawierała prawie sto pozycji. Zdecydowana większość fal powstała podczas zderzeń czarnych dziur. W 2017 r. wykryto falę grawitacyjną pochodzącą od zderzenia bardzo gęstych gwiazd, zwanych gwiazdami neutronowymi. Temu zdarzeniu towarzyszył rozbłysk zaobserwowany przez kilkadziesiąt tradycyjnych, naziemnych i kosmicznych instrumentów. Detekcje tego typu należą do astronomii wielonośnikowej i są szczególnie cenne – m.in. pozwalają na bezpośrednie wyznaczenie odległości do miejsca zderzenia, co z kolei umożliwia weryfikacje standardowych, o wiele bardziej złożonych, metod pomiaru odległości.

24 maja razem z amerykańskimi detektorami LIGO na krótko uruchomiono ponownie japoński detektor KAGRA (czekają go dalsze poprawki). Europejski detektor Virgo w Pizie we Włoszech zostanie włączony po wakacjach. Wszystkie trzy urządzenia – LIGO, Virgo i KAGRA – to interferometry. Mierzą drobne zaburzenia czasoprzestrzeni za pomocą promienia lasera, który odbija się pomiędzy dwoma lustrami. Precyzja pomiaru sięga drobnych części rozmiaru protonu! Konstruktorzy, wprowadzając najnowsze usprawnienia, musieli zmierzyć się z niepożądanymi efektami kwantowymi.

Udoskonalone urządzenia umożliwią przetestowanie teorii grawitacji Einsteina z niespotykaną wcześniej precyzją. Astrofizycy przypuszczają, iż wykryte zostaną fale grawitacyjne, których źródłami są supernowe, czyli gwiazdy kończące swoje życie w spektakularnym wybuchu. Innym hipotetycznym źródłem są pulsary – wirujące z wielką prędkością gwiazdy neutronowe. Niewielkie nierówności powierzchni takich gwiazd mogą generować fale grawitacyjne w sposób ciągły. ©

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
SEBASTIAN SZYBKA jest doktorem habilitowanym, pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim w Zakładzie Astrofizyki Relatywistycznej i Kosmologii (Obserwatorium Astronomiczne). Specjalizuje się w teorii grawitacji Einsteina. Jego zainteresowania naukowe dotyczą… więcej

Artykuł pochodzi z numeru Nr 23/2023