Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
---ramka 341266|prawo|1---W tym samym czasie panowie Józef i Andrzej zajęli się remontem przeciekającego balkonu. Przyjemnie było patrzeć, jak pojawiają się kolejne warstwy: najpierw unigrunt, potem folia izolacyjna, klej, równiutko kładzione płytki, dobrane kolorystycznie fugowanie, starannie wykończone krawędzie, wreszcie rynny. Patrząc na sposób ich działania, byliśmy przekonani, że św. Józef lepiej by tego nie zrobił.
Po owocach pracy można poznać wnętrze człowieka. Co prawda Pan Jezus mówił, że z najwspanialszych budowli nie zostanie kamień na kamieniu, ale jestem pewien, że z każdego dzieła przetrwa to, co niewidzialne dla oczu. Przeminą mury i maszyny, wyprodukowane luksusy i stworzone arcydzieła, napisane artykuły i wygłoszone wykłady, ugotowane obiady i posprzątane mieszkania, ale włożona w nie miłość zostanie. To ona zszywa najzwyklejsze czynności z królestwem niebieskim. Dzień ostateczny oczyści każde dzieło z pychy, z chorobliwego perfekcjonizmu, z bałwochwalczej pogoni za sławą, znaczeniem czy pieniędzmi, ale to, które było pokornym darem dla Boga lub bliźniego, zabłyśnie w świetle “słońca sprawiedliwości".
Zapewne jesteś człowiekiem, który codziennie wykonuje swoje obowiązki, ale może zapomniałeś, że są one drogą do świętości. Może wręcz masz wrażenie, że przeszkadzają ci one we wzrastaniu ku Bogu. Zauważ jednak, że praca jest udziałem w stwórczym dziele Boga i naśladowaniem Jezusa, który przez wiele lat był cieślą w Nazarecie. Praca pozwala rezygnować z siebie, a kierować się ku bliźniemu. Może być darem składanym drugiemu. W tej perspektywie rezygnowanie z przyjemności, przekraczanie zmęczenia czy lenistwa, dbałość o szczegóły oznaczają wewnętrzne uświęcenie. Praca mojego szwagra, który od rana do nocy zarabia na utrzymanie sześciu synów, czy zmęczenie mojej siostry, która codziennie ujarzmia żywiołowość chłopaków oraz dba o ich jedzenie, ubranie i wychowanie, bardziej kojarzy mi się ze świętością niż życie dominikanina, który po dwóch godzinach spowiedzi jest tak zmęczony, że na pół dnia znika w swojej celi i nie odpowiada na najpilniejsze nawet wezwanie.
“Słyszymy bowiem, że niektórzy wśród was postępują wbrew porządkowi: wcale nie pracują, lecz zajmują się rzeczami niepotrzebnymi. Tym przeto nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie Chrystusie, aby pracując ze spokojem, własny chleb jedli".
---ramka 341265|strona|1---
