W liturgii tydzień ten został otwarty Psalmem 23 – jednym z najpopularniejszych tekstów biblijnych w ogóle: „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę”.

W pierwszej chwili tekst ten, odczytywany dziś, wydaje się nie na miejscu. Trudno się wyśpiewuje strofy o zielonych pastwiskach i orzeźwiających wodach podczas pandemii. Psalmiczna sielanka może wręcz zrodzić w słuchaczu odruch zniecierpliwienia, lub po prostu wzruszenie ramionami: „Co to ma wspólnego z życiem?”. Odpoczynek? Powiedzcie to lekarzom albo pielęgniarkom dyżurującym w szpitalach po dwie doby bez przerwy.

Ale nasz psalm nie został wcale napisany jako kołysanka w idyllicznym czasie; przeciwnie, powstał jako modlitwa ufności w chwili ciężkiej próby. Opisana jest ona w drugiej strofie, która...