Reklama

Ładowanie...

Panorama

Panorama

24.06.2014
Czyta się kilka minut
Modernizm łączymy niemal automatycznie z kategorią postępu – trzy studia Jana Balbierza, autora m.in. książki „Nowy kosmos. Strindberg, nauka i znaki”, pokazują na przykładzie Skandynawii, jak nieoczywista jest to kwestia.
P

Postaciami centralnymi są trzej twórcy: poeta szwedzki Gunnar Ekelöf (1907–1968), norweski noblista Knut Hamsun (1859–1952) i sławny rodak Ekelöfa August Strindberg (1849–1912), tło zaś stanowi panorama modernizmu europejskiego i amerykańskiego.
Najmłodszy z pisarzy służy za przykład, jak innowacyjności formalnej i awangardowemu dążeniu do zerwania z dawnymi kliszami towarzyszy konstruowanie własnej, „wynalezionej” tradycji – w tym przypadku tradycji hermetycznej i mistycznej. Studium drugie poświęcone jest modernistycznej refleksji nad zmysłami i ciałem; punkt dojścia stanowi „Głód” Hamsuna, powieść, w której cielesne dyskursy nowoczesności doprowadzone zostały do skrajności. Studium trzecie, „W teozoficznym klasztorze. Nauka, okultyzm i krytyka kultury w późnych powieściach Strindberga”, pokazuje autora „Czarnych chorągwi” jako obsesyjnego wręcz krytyka współczesnej cywilizacji i przemian obyczajowych.

Jan Balbierz, „À propos inferna. Tradycje wynalezione i dyskursy nieczyste w kulturach modernizmu skandynawskiego”, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2013

Napisz do nas

Chcesz podzielić się przemyśleniami, do których zainspirował Cię artykuł, zainteresować nas ważną sprawą lub opowiedzieć swoją historię? Napisz do redakcji na adres redakcja@tygodnikpowszechny.pl . Wiele listów publikujemy na łamach papierowego wydania oraz w serwisie internetowym, a dzięki niejednemu sygnałowi od Czytelników powstały ważne tematy dziennikarskie.

Obserwuj nasze profile społecznościowe i angażuj się w dyskusje: na Facebooku, Twitterze, Instagramie, YouTube. Zapraszamy!

Newsletter

© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]